Ana María Gutiérrez Sorainen

Kielen opettaja Lohjalta, YTM, valtuutettu


Jätä kommentti

Rooseveltille on sopiva vappuruno

Olin vappuaattona mukana Ikkalan kyläyhdistyksen järjestämässä hienossa runo- ja laulutilaisuudessa. Lausuin alla olevan espanjankielisen runon. Alempana on suomenkielinen versio.

A Rosevelt

¡Es con voz de la Biblia, o verso de Walt Whitman,
que habría que llegar hasta ti, Cazador!
Primitivo y moderno, sencillo y complicado,
con un algo de Washington y cuatro de Nemrod.
Eres los Estados Unidos,
eres el futuro invasor
de la América ingenua que tiene sangre indígena,
que aún reza a Jesucristo y aún habla en español.

Eres soberbio y fuerte ejemplar de tu raza;
eres culto, eres hábil; te opones a Tolstoy.
Y domando caballos, o asesinando tigres,
eres un Alejandro-Nabucodonosor.
(Eres un profesor de energía,
como dicen los locos de hoy.)
Crees que la vida es incendio,
que el progreso es erupción;
en donde pones la bala
el porvenir pones.
No.

Los Estados Unidos son potentes y grandes.
Cuando ellos se estremecen hay un hondo temblor
que pasa por las vértebras enormes de los Andes.
Si clamáis, se oye como el rugir del león.
Ya Hugo a Grant le dijo: «Las estrellas son vuestras».
(Apenas brilla, alzándose, el argentino sol
y la estrella chilena se levanta…) Sois ricos.
Juntáis al culto de Hércules el culto de Mammón;
y alumbrando el camino de la fácil conquista,
la Libertad levanta su antorcha en Nueva York.

Mas la América nuestra, que tenía poetas
desde los viejos tiempos de Netzahualcoyotl,
que ha guardado las huellas de los pies del gran Baco,
que el alfabeto pánico en un tiempo aprendió;
que consultó los astros, que conoció la Atlántida,
cuyo nombre nos llega resonando en Platón,
que desde los remotos momentos de su vida
vive de luz, de fuego, de perfume, de amor,
la América del gran Moctezuma, del Inca,
la América fragante de Cristóbal Colón,
la América católica, la América española,
la América en que dijo el noble Guatemoc:
«Yo no estoy en un lecho de rosas»; esa América
que tiembla de huracanes y que vive de Amor,
hombres de ojos sajones y alma bárbara, vive.
Y sueña. Y ama, y vibra; y es la hija del Sol.
Tened cuidado. ¡Vive la América española!
Hay mil cachorros sueltos del León Español.
Se necesitaría, Roosevelt, ser Dios mismo,
el Riflero terrible y el fuerte Cazador,
para poder tenernos en vuestras férreas garras.

Y, pues contáis con todo, falta una cosa: ¡Dios!

Suomennoksen teki Karkkilan työväenopiston Mundo Latino -espanjan ryhmä. Tietääkseni tämä on tämän runon ensimmäinen suomennos.

Rooseveltille
Raamatun äänellä tai Walt Whitmanin runolla
sinut pitäisi tavoittaa, saalistaja!
Primitiivinen ja moderni, yksinkertainen ja
monimutkainen,
jotain Washingtonista ja neljä Nimrodista.
Olet Yhdysvallat,
olet tulevaisuuden valloittaja
viattomasta Amerikasta, jolla on suonissaan
intiaaniverta,
joka yhä rukoilee Jeesusta ja yhä puhuu Espanjaa.

Olet ylpeä ja voimakas rotusi edustaja;
olet oppinut, olet pystyvä, väität vastaan Tolstoille.
Ja kesyttäessäsi hevosia tai surmatessasi tiikereitä,
olet yksi Aleksanteri-Nebukadnessar.
(Olet voiman mestari,
kuten sanovat tämän päivän hullut.)
Luulet, että elämä on tulta,
että kehitys on tulivuoren purkaus;
minne panoksesi panet,
sinne tulevaisuutta teet.
Ei.

Yhdysvallat on suuri ja mahtava.
Kun se järisee, syntyy syvä jyrinä, joka kulkee
Andien valtavien nikamien halki.
Jos huudatte, se kuulostaa leijonan karjunnalta.
Jo Hugó sen sanoi Grantille: ”Tähdet ovat teidän.”
(Tuskin loistaa, kohoten, Argentiinan aurinko
ja Chilen tähti nousee…) Olette rikkaita.
Yhdistätte Herkuleen ja mammonan palvonnan:
ja valitsette helpon valloituksen polun,
vapaus kohottaa soihtunsa New Yorkissa.

Mutta meidän Amerikkamme, jolla oli
runoilijoita jo Netzahualcoyotlin ajoista lähtien,
joka on varjellut suuren Bacchuksen jalanjälkiä,
joka aikanaan oppi kauhun kirjaimet,
joka kyseli tähdiltä, joka tunsi Atlantiksen,
jonka nimi kuulostaa Platonilta,
joka elämän ikiajoista lähtien on elänyt valosta,
tulesta, tuoksusta, rakkaudesta,
suuren Montezuman Amerikka, Inkan Amerikka,
Kolumbuksen tuoksuva Amerikka,
Amerikka, jossa jalo Guatemoc sanoi:
”En tanssi ruusuilla”: tuo Amerikka
joka tärisee hurrikaaneista, joka elää
rakkaudesta,
jonka miehet ovat sinisilmäisiä ja barbaarisieluisia (tai: barbaareja sielultaan),
se Amerikka elää.
Ja unelmoi. Ja rakastaa, ja värisee; ja on
auringon tytär.
Varokaa! Espanjalainen Amerikka
elää!
Tuhat Espanjan leijonanpentua on irrallaan.
Roosevelt, sinun pitäisi olla itse jumala,
kauhea kiväärimies ja voimakas metsästäjä,
jotta saisit meidät rautakynsiisi.

Te luotatte kaikkeen, vain yhtä teiltä puuttuu:
Jumala!

Espanjankielinen versio löytyy myös blogistani: Punto Nórdico
Runo on kirjoitettu vuonna 1904 ja se on osoitettu Yhdysvaltojen silloiselle presidentille Theodore Rooseveltille. Runon kirjoittaja on nicaragualainen Rubén Darío. Daríota pidetään modernismo-suuntauuksen perustajana. Hän on espanjankielisen maailman Runeberg.
Runo on yhä ajankohtainen ja sen nimi voisi olla myös ”Trumpille”. Runo on mitä paras vappuruno.

”Sininen” on yksi Daríon teoksista.